włoszczyzna: gwóźdź śniadania

podejścia były dwa. Za pierwszym razem zapomniałam dodać jajko, więc ciasto - tłuste od wgniecionego masła - ślizgało się w misie, na co odpowiedziałam dosypując łyżkę mąki i szczyptę drożdży. Masło potrzebne do listkowania ciasta rozwałkowałam zbyt cienko, więc zrobiło się zbyt miękkie. I jeszcze wstawiłam gotowe rogaliki do piekarnika. 200 stopni, termoobieg i 15 minut pieczenia. To co wyciągnęłam z piekarnika było zbyt chrupiące by nazwać je cornetti.

Następnego dnia powtórka z uwzględnieniem wniosków wyciągniętych z pomyłek: składniki uszykowane, w kubku mocna kawa na pobudzenie komórek, cierpliwość włączona, bez termoobiegu i dodatkowej mąki. I choć pomysł z nadzieniem z konfitury pomarańczowej nie był najlepszym rozwiązaniem, to cornetti były takie jakie powinny być. Nie za maślane i nie za drożdżowe. Słodkawe, ale nie słodkie. Może ciut więcej listkowania i mniej glutowata glazura z frużeliny porzeczkowej......albo, jeszcze lepiej, frużelina morelowa.....

Cornetti czyli brioche (przepis z Jul's Kitchen)
roboty niewiele, ale trzeba ją rozłożyć na dwa dni
125 g mąki pszennej (typ 00)
125 g mąki chlebowej (ja dałam 550)
4 g soli
1/2 opakowania suszonych drożdży (płaska łyżeczka)
50 g mleka pełnotłustego
40 g letniej wody
1 jajko, lekko rozmącone
50 g cukru
skórka 1 pomarańczy
laska wanilii
30 g + 125 g masła

1. Mąki, sól i cukier wymieszać. 
2. Dodać do nich suszone drożdże rozpuszczone w mleku, wodę i rozmącone jajko. Zagniatać przez kilka minut. 
3. Dodać 30 g miękkiego masła wymieszanego z nasionkami wanilii i skórką pomarańczową. Zagnieść jeszcze raz. Jeśli ciasto jest zbyt suche, dodawać po kropli wody, aż ciasto zbije się w gładką kulę. 
4. Ciasto włożyć do dużej plastikowej torebki (musi mieć miejsce by wyrosnąć) i wstawić do lodówki na 24 godziny. Resztę masła, a więc 125 g włożyć między dwa kawałki pergaminu i rozwałkować na kwadrat. 
5. Rozwałkowane masło wstawić do lodówki. 

I tu uwaga: 

wydawało mi się, że kwadrat powinien być cieniutki, natomiast w innym przepisie  wyczytałam, że kwadrat nie musi być duży, ale powinien być gruby.

24 godziny później:

1. Ciasto zagnieść jeszcze raz, rozwałkować na kwadrat dużo większy niż powierzchnia schłodzonego masła. Na płacie ciasta ułożyć centralnie masło i brzegi ciasta założyć na nie jak rogi koperty. Skleić brzegi ciasta. 
2. Rozwałkować tak, by ciasto miało tę samą szerokość, a wyciągnęło się wzdłuż (3 razy szerokość). W wyobraźni dzieląc ciasto na 3 części (stąd ta długość), placek składamy właśnie na trzy. 
3. Złożony odwracamy o 90 stopni i znów rozwałkowujemy, tym razem na 4x szerokości. I składamy ponownie: dwie kawałki z brzegów składamy do środka, a potem to wszystko składamy na pół. 
4. Ciasto zawijamy w folię i odstawiamy do lodówki na godzinę.

Schłodzone ciasto rozwałkowywujemy (ciasto powinno mieć 1/2 cm grubości), kroimy na trójkąty i zwijamy rogaliki, pamiętając że robimy włoskie cornetti, a więc porcje powinny być na 3-4 gryzy, rogi podwijamy, układamy na wyłożonej pergaminem blaszce i odstawiamy do wyrośnięcia na dwie godziny (mają podwoić wymiary). Pieczemy w nagrzanym do 200 stopni piekarniku. 15 minut powinno wystaczyć, by cornetti się ładnie zrumieniły. Jeszcze gorące posmarować roztopioną w rondelku frużeliną.

Wnioski wyciągnięte

cornetti najlepiej smakują w godzinę po wyciągnięciu z piekarnika, więc wydaje mi się sensowne wstawienie ich do lodówki na ostatnie wyrastanie. Rano wystarczy tylko wyjąć je wcześniej by doszły do temperatury pokojowej, a potem do piekarnika....No i dobrze roztopiona frużelina, smarowanie porządnym pędzelkiem, jeśli nadzienie to z konfitury jagodowej, malinowej ewentualnie morelowej. Pomarańcza zbytnio przytłacza nutę pomarańczową samego ciasta.