włoszczyzna: rozważania nad odpadami

Pierwsze dwa tygodnie pobytu sam na sam z Ginestrą miałam z głowy. Nie było czasu na spacery, życie towarzyskie, czytanie książek. Pierwsze dwa tygodnie uczyłam się śmieci: w poniedziałek odpady mokre w brązowej torbie, we wtorek suche różne w zielonej, w środy mokre i szkło (niebieska torba), czwartek to papier i aluminium (dwie osobne torby), w piątek znów mokre i plastik, w soboty suche.Śmieci muszą być wystawione przed dom nie później niż o 6:30 latem, a do godziny 8:00 zimą. Ustawiałam sobie budzik, na wszelki wypadek, i boso gnałam na parter by zdążyć ze śmieciami na godzinę odbioru. A po dziewiątej rano, już na luzie i siedząc nad poranną cappuccino, dyskutowałam o śmieciowych niewiadomych. Tacka po makaronie idzie do papierów czy też suchych różnych? Koperta z okienkiem to papier czy może plastik?

do posprzątania

Fabiola natomiast rozważała przynależność gatunkową muszli po mulach, bo były w sosie pomidorowym. A więc odpady mokre czy suche? Paolino z poniedziałkowego odbioru, twierdził, że suche i muszli nie zabrał. Andrea z wtorku też ich nie zabrał, bo kapały. Mule zaczynały cuchnąć i Fabiola rozważała zasadność dzwonienia na infolinię, gdy sprawa się sama rozwiązała. Paolino trafił na papier i aluminium, a mokre przejąl Franco, który nie lustruje zawartości worków.

Wyjeżdżając z Ginestry worek z odpadami kuchennymi zostawiłam pod opieką sąsiadki, choć mogłam, tak jak to robi codziennie Annamaria, zatrzymać się przy śmietniku w San Giovanni Reatino, bowiem tam segregowanie śmieci jeszcze nie dotarło. Gina, choć mieszka w Ginestrze, a nie w San Giovanni Reatino, też śmieci nie segreguje. Ale, jak zauważyła Rina, kto ma odwagę zwrócić Ginie uwagę?