włoszczyzna: Sabina turystyczna: Farfa

Sabina dzieli się na Sabina Alta (Górna) i Sabina Bassa (Dolna); tak przynajmniej tłumaczył nam Mario. Kulinarnie Sabina Alta jest górą z racji najlepszej oliwy (wytłumaczę innym razem), z eklezjastycznego punktu widzenia Bassa wydaje się ważniejszą z racji istnienia w niej opactwa w Farfie.

Wieść gminna głosi, że istnienie opactwa w Farfa to zasługa Św. Wawrzyńca (narodowości syryjskiej) biskupa Spoleto (Umbria), znanego z talentu do dyplomacji i leczenia ślepoty. nie ma potwierdzenia że Wawrzyniec leczył ślepotę i nie wiadomo też czy był naprawdę założycielem opactwa. Pewne zaś jest, że klasztor przebudowano w 705 roku. Św. Tomasz z Farfy nadzorował roboty, kasę dał książe Spoleto-Faroald. Gdy rządy Lombardów się skończyły i nastały czasy Karola Wielkiego, Farfa nabrała znaczenia, bo Karol nadał jej tytuł opactwa cesarskiego. W zamian za przywileje i darowizny klasztor zobowiązywał się zapewnić cesarzowi wikt i opierunek na czas jego wizyt w okolicy.

W IX wieku Saracenowie złupili klasztor a chrześcijańscy rabusie przez pomyłkę puścili go z dymem. Odbudową zajął się w latach 930-936 opat Ratfredus,który wkrótce po skończeniu robót został otruty przez dwóch podwładnych: Campo i Hildbrand. Dynamiczne duo podzieliło między siebie majątek klasztorny. Nwładzą się jednak nie nacieszyli. Odo z Cluny został poproszony o interwencję i reogranizację opactwa (z resztą nie tylko tego jednego). Campo został poproszony o oddanie stanowiska a pusty stołek oddano Dagibertowi. Tak Dagibert jak i porządek panował w klasztorze 5 lat. Dagiberta otruto, a morale i moralność klasztoru sięgnęła, po raz kolejny, dna. Znów zabrano się za porządki i przywracanie dyscypliny. Opatem mianowano Jana III, który-dzięki poparciu cesarza-rozpoczął proces odnowy, chociaż medal dostał się, z resztą zasłużenie, już jego następcy o wdzięcznym imieniu Hugue. Nie dosyć, że nowy opat wyprowadził instytucję na prostą, to jeszcze napisał księgę o czarnej historii opactwa.
Za czasów opata Berarda (1049-1089) Farfa stała się znów centrum myśli średniowiecznej. Mnich Grzegorz z Catino wydał zbiór 1324 dokumentów zawierających nadania i darowizny na rzecz klasztoru, Dzięki temu wiemy, że Farfie podlegało

• 683 kościołów i klasztorów żeńskich,
• dwa miasta: Civitavecchia i Alatri,
• 132 zamków,
• 16 warowni,
• 7 portów morskich,
• 8 kopalni soli,
• 14 wiosek,
• 82 młynów,
• 315 małych osad

XII wiek to kolejna tura walk o władzę. Wiadomo, że w sporze papież-cesarz opactwo należało do fracji Ghibellinów (!). Zmianę barw przyniosło dopiero następne stulecie, gdy papież ostatecznie pokonał Hohenstaufenów i opactwo nie mogło już liczyć na cesarskie wsparcie. Początki renesansu to jednocześnie koniec wpływów opactwa. Nie pomógł patronat Orsinich, della Rovere i Farnese, nie pomogły przebudowy. Opactwo straciło wpływy. I to bezpowrotnie.

Korzystałam z informacji ze stron
abbazia di Farfa
wikipedia
new advent
godziny zwiedzania:
zima 10-13 oraz 15:30-18;
lato 10-13 oraz 16:00-18:30
w niedzielę i święta lepiej nie przyjeżdżać przed południem

credits: zdjęcie klasztoru z http://www.panoramio.com