włoszczyzna: co słychać

niedawno jojczyłam o makaronie z przypalonej pszenicy. Dzisiaj, na Lo Spilucchino, jest zdjęcie i przepis na trocchioli z grano arso, czyli z 'mojej' przypalonej pszenicy, cięte na strunach stradiwariusa :-) Zastanawiam się czy kilka łyżek owej mąki arso jestem w stanie wyprodukować w młynku elektrycznym? Albo, jeszcze bardziej rustykalnie, w kamiennym moździerzu?  Jeśli tak, to jutro idę po pszenicę i rozpalalam ognisko na krużganku. Czy ktoś może mielił mąkę w domowych warunkach?

Inna opcja to podróż w okolice Foggii, gdzie w/g informacji z La Mercante di Spezie, w Ascoli Satriano takową mąkę można kupić. A Ascoli Satriano to prawie okolica San Giovanni Rotondo. A San Giovanni Rotondo będziemy z gościnną wizytą pod koniec maja.

Adres do młyna:
MULINO D'ASCOLI
Di Vincenzo Campanaro
Via Pietro Giannone 28
71022 Ascoli Satriano (Foggia)
Tel 0885 661291
mulinodascoli@libero.it

Co jeszcze słychać? Chociażby moje jęczenie nad wpisem: najpierw nie wiedziałam jak się pisze krużganek, który źle wyglądał z pierwszej wersji z u zamkniętym, więc przerobiłam go z króżganka na krużganek.Nie byłam też pewna czy powinno być ż czy er-zet, ale - jako wzrokowiec - zdecydowałam, że nie mając trzeciej opcji wybieram krużganek. Rozpatrywałam też możliwość przeniesienia ogniska na balkon, co byłoby niezgodne z prawdą bo balkonu w Wasserburgu nie posiadam, ale za to byłoby proste ortograficznie. Gdy załatwiłam krużganek wyłonił się problem z mieleniem mąki, bo jak to mielenie będzie brzmiało w 3.osobie liczby pojedyńczej? Mielił? Jest piosenka o czarnym baranie, który męł mąkę, męł mąkę, mój miły panie.....T
Chciałabym więc usłyszeć opowieść jak to z tym mieleniem jest :-) Oczywiście mogę przejść się na forum o języku polskim i zapytać. Ale dzisiaj, przy wtorku, mam postawę roszczeniową. Pewnie za dużo czytam o politykach i udzieliło mi się :-D