włoszczyzna: Żyd w kuchni

Goje włoscy nauczyli się od Żydów jedzenia bakłażanów (pisałam o tym w ubiegłym roku), Rzym zaadoptował karczochy po żydowsku i fasolę z sałatą Na karczoch yi bakłażany za wcześnie, ale fasolę ugotowałam przedwczoraj. Wystarczyło jej na dwa dwa razy: pierwszego dnia jedliśmy ją z ryżem, wczoraj wsypałam doń dwie garście orecchiette i wyszło mi coś z pogranicza drugiego dania i gęstej zupy, czyli idealne pasta e fagioli - potrawa prymitywna w swojej prostocie, mocno niewyględna i na wskroś wegetariańska, zaś smaczna bardzo. Dziadek M., który był wiadomego pochodzenia, byłby ze mnie bardzo dumny, choć michę fasoli popijaliśmy bardzo niekoszernym winem czerwonym.



Gdyby ktoś chciał sobie koszernie zjeść przy wielkanocy to potrzebuje 50 dag fasoli namoczonej na noc i odsączonej, dwie marchewki, kilka ząbków nieobranego czosnku, cebulę lub dwie, kilka ziarenek pieprzu i jako że potrawa z Lacjum –liście laurowe. Wszystko to wsypać do szybkowara, zalać wodą i gotować jakieś 15 min. Dodać 2 czubate łyżki pomidorów (miałam włoski podwójny koncentrat), osolić, wsypać grupo pokrojoną sałatę rzymską (jedna duża lub 2-3 małe). Zamknąć szybkowar i dokończyć gotowanie w 5 min. Jak smakuje fasola tłumaczyć nie muszę, gotowana sałata jest przyjemnie gorzkawa. Podejrzewam, że potrawa w sam raz na dzień po, ale empirycznie nie dało się sprawdzić. Raz że pakowanie na wyjazd, dwa że wino marki 10,50 za pięć litrów nam się skończyło zanim morze zaczęło zaszumieć w uszach. Mam nadzieję, że Cantina Sociale w Magliano Sabina będzie otwarta w sobotę w ramach przedświątecznego wspierania potrzebujących.

Przepis wypatrzony w książce Oretty Zanini de Vita o kuchni Lacjum